ประสบการณ์ตรงจากสาวนักช้อป จนกลายมาเป็นแม่ค้ามือโปร (ตอน2)
จากนั้นก็เดินซื้ออุปกรณ์อื่นๆที่จำเป็น อาทิราวแขวนผ้าที่ถอดเก็บได้ เพราะสะดวกหน่อย ไม้แขวนเสื้อ 2 โหล และหุ่นอีก 2 ตัว แค่นี้ก็พร้อมสำหรับการปิดร้านแล้ว กลับมาถึงบ้านก็จัดแจงเสื้อผ้าที่ซื้อมาใส่กล่องพลาสติกและนับสต็อกไปพร้อมกัน เกือบลืมเลยสำหรับการตั้งราคาเสื้อผ้า

การตั้งราคาเสื้อผ้าในตอนแรกๆก็ไม่รู้หรอก เพราะว่าไม่เคยขายเหมือนกัน ก็ประมาณการกับเสื้อผ้าที่เคยซื้อ ก็ตั้งราคาเผื่อไปอีกประมาณ 30-40% เพราะต้องเผื่อค่าน้ำมัน ค่าเช่าแผง และค่าแรง ถึงเราขายเองก็ต้องคิดค่าแรง เพราะเปรียบเสมือนเราเป็นพนักงานขายสินค้าคนหนึ่ง

แล้วแต่เราจะคิดว่าราคาค่าแรงจะตกวันละเท่าไหร่ ส่วนฉันเองก็แล้วแต่วัน ถ้าวันไหนขายนานหน่อยก็จะคิดค่าแรงเยอะ ถ้าขายประมาณ 4 ชั่วโมงก็จะคิดค่าแรงที่ 350 บาท  และสุดท้ายราคาที่ตั้งเผื่อการต่อราคาไว้ด้วย เพราะโดยแนวความคิดแล้วคนที่มาเดินส่วนใหญ่แล้วคือต้องการสินค้าถูก และคุ้มค่า

ฉันว่าจิตวิทยานี้ยังใช้ได้ดีคือ ลงท้ายราคาด้วยเลข 9 แทนที่จะลงท้ายด้วยเลข 0 เพราะดูแล้วถูกกว่า อย่างเช่นราคา 39 กับ 40 บาท ถึงราคามันจะต่างกันแค่บาทเดียว แต่ก็ดูแล้วถูก

คราวนี้ก็ได้เวลาสำหรับการเปิดร้านเป็นวันแรก ตลาดนัดแห่งนี้เปิดเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ ช่วงเย็นๆ เริ่มตั้งแต่ 6 โมงเย็น ไปจนถึงประมาณ 4 ทุ่ม ฉันรู้จักที่นี่เพราะเพื่อนแนะนำ ว่าที่นี่ขายดี และไม่ค่อยมีเสื้อผ้าแฟชั่นนำสมัย ฉันได้ยินก็หูผึ่งเลยคะ เพราะฉันเองก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เรื่องแฟชั่นไม่เคยแพ้ใคร เรียกว่านำสมัยที่สุดในกลุ่มเพื่อนๆก็ว่าได้ เวลาใครจะไปเดินช้อปปิ้งที่ไหน ต้องลากฉันไปเป็นที่ปรึกษาด้านแฟชั่นตลอด ซักประมาณ 4 โมงเย็นฉันก็มาถึงตลาดนัดที่นี่แล้ว พอมาถึงฉันก็มีเวลาพอที่จะเดินสำรวจพื้นที่ตลาดนัด ก็เป็นจริงตามที่เพื่อนบอกคะ

ตลาดนัดที่นี่แม่ค้าไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ประมาณ 80 แผง ส่วนมากจะเป็นพวกอาหารสดและอาหารประมาณ 70% ส่วนอีก30%ที่เหลือก็จะเป็นร้านเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ข้าวของเครื่องใช้เบ็ดเตล็ด หลังจากเดินสำรวจตลาดนัดเรียบร้อยแล้วฉันก็ไปติดต่อเจ้าหน้าที่ตลาดนัด และจ่ายเงินราคาค่าเช่าแผงที่นี่ราคาอยู่ที่ 50 บาท/วัน ก็สามารถเลือกทำเลได้เลย ไม่ต้องไปรอจัดคิวแผง

เจ้าหน้าที่ก็แนะนำนิดหน่อยว่าถ้าเป็นเสื้อผ้า ควรจะอยู่แถวไหน ฉันก็ไปเลือกแผงจากนั้นก็ขนของทั้งหมดมาจัดเตรียม ช่วงประมาณ 5 โมงครึ่ง ผู้คนก็เริ่มเดินคึกคักมากขึ้น ร้านค้าต่างๆก็เริ่มเปิดร้าน และเปิดเพลงทำให้ดูคึกคักมากยิ่งขึ้น ราคาเสื้อผ้าของร้านก็ตั้งราคาเริ่มต้นที่ 159 บาท ไปจนถึงประมาณ 399 บาท ซักพักก็มีคนเริ่มแวะเวียนเข้ามาที่ร้านแล้วก็เริ่มสอบถามฉันก็แนะนำเต็มที่คะ ประมาณว่าแบบนี้แฟชั่นกำลังมาแรง ชุดนี้เข้ากับน้องมาก แบบว่าพูดคุยให้ลูกค้ารู้สึกดี ป และเป็นกันเอง

ฉันก็ขุดกลยุทธ์เดิมๆที่เพื่อนๆชอบลากฉันไปด้วย ทำให้พอเดาออกว่าลูกค้าต้องการอะไร ส่วนเรื่องราคาเหรอคะ ลูกค้าที่เดินเข้ามา 90% ต่อราคาหมดเลยคะ ฉันก็เตรียมพร้อมไว้แล้ว ก็ลดบ้าง ไม่ลดบ้าง คนที่คุยถูกคอหน่อยก็ลดเยอะหน่อย เพราะในอนาคตเราก็อาจจะกลับมาเป็นลูกค้าขาประจำเราได้
 
หลังจากเปิดร้านมาตลอด 4 ชั่วโมง ก็สังเกตว่ามีคนสนใจสินค้าในร้านไม่น้อยเลย วันนี้ก็ตั้งเป้าการขายไว้ที่ 1,000 บาท แต่ก็เกินเป้าไปนิดหน่อยที่ 1,860 บาท แต่ก็ถือว่าพอไปได้สำหรับวันแรกที่ขาย หลังจากที่ขายเสร็จก็ลงบัญชีไว้ กันลืมและแยกไว้อีกกระเป๋า เพื่อไม่ให้เงินปะปนกันและที่สำคัญเก็บไว้สำหรับการลงทุนซื้อสินค้าครั้งต่อไปด้วยคะ
 
มาถึงวันที่ 2  ก็มาขายที่ตลาดนัดที่เดิม เพราะก็ถือว่าใกล้และราคาการเช่าแผงก็ไม่แพง จนขายมาได้ประมาณ 2 เดือน ยอดมันก็เริ่มทรงตัว เฉลี่ยแล้วก็ประมาณวันละ 1,500 บาท ซึ่งก็ยังไม่ได้หักต้นทุนและค่าแรงออก  ฉันก็เลยเริ่มมองหาทำเลใหม่ๆเพิ่มเติม เพราะเพื่อนๆที่รู้จักในตลาดนัด เขาก็ชักชวนให้ไปขายที่อื่นด้วยกัน แต่บางครั้งมันก็ไกลไป

จนเพื่อนแนะนำตลาดนัดมาอีกที่ ซึ่งเปิดขายเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ ช่วงเช้า ตั้งแต่ 7 โมงเช้า ไปจนถึงประมาณ บ่ายโมง และอยู่ไม่ไกลจากที่พักนัก ฉันก็ลองไปสำรวจดูก่อนเหมือนครั้งที่ผ่านมาละคะ เพราะเพื่อนเขาการันตีว่าที่นี่ขายดี และคนที่เดินตลาดนัดนี้กำลังซื้อเยอะ แต่ราคาค่าเช่าแผงก็ค่อนข้างที่จะแพงหน่อย ถ้าอยากลองก็ลองเช่าเป็นรายวันก่อน เพราะแผงที่ตลาดนัดมีเจ้าของแล้วทุกแผง ซึ่งดูจากทำเลแล้วถือว่าดีพอสมควรเพระอยู่หน้าหมู่บ้านใหญ่

อ้างอิงจาก www.ThaiSMEfranchise.com