ผมได้มีโอกาสอ่านหนังสือเรื่อง “พ่อรวยและพ่อจนสอนลูก” อ่านแล้วมีจุดคลิกอยู่มากมายครับ แต่ที่ชอบที่สุดคือประโยคหนึ่งที่กล่าวว่า “คนส่วนใหญ่ตั้งใจทำงานหาเงินเพื่อตอบสนองความต้องการส่วนตัว แต่มีคนส่วนน้อยที่ตั้งใจที่จะเก็บเงินเพื่อให้เงินทำงานแทนเรา”

ต้องยอมรับว่าการจะขจัดกิเลสความอยากได้นั้นเป็นเรื่องยากอย่างยิ่ง (โดยเฉพาะคนที่มีอันจะกินแล้ว) ต้องศึกษาทฤษฎีเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง หรืออาจถึงกับต้องศึกษาพุทธศาสานา ในเรื่องการเดินสายกลางกันเลยทีเดียวถึงจะสามารถใช้ได้จริง

 

ประเด็นของหนังสือกล่าวถึง “ทำไมต้องให้เงินทำงานแทนเรา” คำตอบที่นั้นง่ายดายมากก็เพราะเราต้องการอิสรภาพทางการเงิน ไม่จำเป็นต้องก้มหน้าทำงานงกๆ สะสมเงินจะใช้จ่ายอะไรก็ต้องระวังระแวงไปเสียหมด “วิธีที่จะให้เงินทำงาน (หาเงิน) แทนเราก็คือการนำเงินที่หามาได้ไปลงทุนซื้อทรัพย์สินเพื่อให้ทรัพย์สินนั้นสร้างผลตอบแทนให้เรา”
 

จึงไม่แปลกนักที่คนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจปรัชญาเรื่องการใก้เงินทำงานแทน และคนส่วนใหญ่มักใช้จ่ายเงินไปกับการสนองความต้องการส่วนตัวด้วยการซื้อของที่ไม่จำเป็น ซื้อของฟุ่มเฟือย ไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนมือถือ ซื้อรถแพงๆ ไล่ตามเทคโนโลยีกันจนหอบ จนในที่สุดการแสวงหาตามใจกิเลสมากเกินไปก็จะกลายเป็นภาระในที่สุด

 

เมื่อเริ่มตระหนักแล้วคถามต่อมานั่นคือ “แล้วจะลงทุนอะไรดีละ” การลงทุนนั้นมีมากมายหลายรูปแบบครับแล้วแต่ความถนัดและความสนใจของแต่ละคน แต่ที่นิยมที่สุดตอนนี้คือการเล่นหุ้น หลายคนบอกว่ามีความเสี่ยง แต่หากเราลงทุนระยะยาวและต่อเนื่อง ความเสี่ยงดังกล่าวจะลดลงอย่างมหาศาล

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นการลงทุนเล่นหุ้นก็ต้องมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาข้อมูลให้แตกฉานเพื่อลดทอนความเสี่ยงจากการผันผวนของตลาด และที่สำคัญแจ้งไว้เพื่อทราบว่านักลงทุนหุ้นหลายคน กลายเป็นคนที่รวยอันดับต้นๆ ของโลกหรือของประเทศกันเลยทีเดียว

 

จึงไม่นับว่าเป็นเรื่องเสียเวลาใช่ไหมครับที่เราจะสละเวลาให้กับการลงทุนที่จะสร้างเงินให้เรามหาศาลในอนาคต

อ้างอิงจาก  TMB