ใช่ว่าจะต้อง ตีระฆังเปิดตลาด ให้พระมาสวด นุ่งห่มชุดขาว ตั้งชื่อล้อว่า “ตลาดตุกติกวราราม” (ฮา) ก็หามิได้ ถ้าศรัทธาจะทำก็เอาอย่าง แป้งตรางู ก็พอ พนักงานต้องเข้าห้องพระนั่งสมาธิก่อนเริ่มทำงาน ก็ดีใช่มะ
 

เคยมีการประกวดแผนการตลาดว่า ถ้า ห้างเป็ด มาเปิดประชันกับ ห้างไก่ ห้างไก่ ยอดตก จะทำยังไง คนที่ชนะการประกวดเสนอชั้นเชิงหลายด้าน ท้ายสุดก็แนะว่า ถ้ายังไม่ชนะ ให้เช็คดูว่า ห้างเป็ดตั้งอยู่บนที่ดินใคร หากเช่าที่ดินก็ให้ไปเจรจาซื้อที่ดินนั้นมาเป็นของตน จ่ายค่าเสียให้ทุกกรณี ขับไล่ให้ ห้างเป็ดรื้อถอนออกจากพื้นที่ จะได้ไม่ขวางคอ ผมอยากรู้จริงๆว่ากรรมการท่านใดให้คะแนน นักวางแผนเลือดเย็น! ชงขึ้นเป็นมนุษย์ยืนหนึ่ง
 

หลักการตลาดจริยธรรมมีความเห็นตรงกันบ้างต่างกันก็มี เราอย่าไปจุกจิกกับดอกสร้อยร้อยอารมณ์ เราก็เพ่งไปที่ “ผลลัพธ์ที่ลูกค้าโดน” ดูว่า ”โดนใจ” หรือ “โดนจก” ถ้าผมเป็นเจ้าของแอปพลิเคชั่นผมจะทำข้อตกลงกันให้ชัดว่า ชั้นเชิง ต่างกับ เล่ห์เหลี่ยม ตรงไหน ถ้ากลุ่มไหนไม่แน่ใจ เชิญผมไปคุยให้ฟังฟรีๆ
 

ชุดความคิด ที่ผมสนใจ เป็นเงื่อนไขที่เห็นภาพชัด เขาชี้แนะว่า จริยธรรมการตลาด ขอให้คำนึงถึง
 

1. มีความโปร่งใส ขายผัก ควรจะเลือกใช้ ตาชั่งเวอร์ชั่นพระพรหม คือ สำแดงหน้าปัดทั้งสี่ทิศ (ฮา)
 

2. ปกป้องข้อมูลส่วนตัวของผู้บริโภค เขาฝากซื้อของหนีภาษี อย่าทะลึ่งไปถามเขาดังๆว่า ปกติพี่หนีสรรพากรทางไหน หนูจะได้เอาตัวรอดได้ (ฮา) ไว้ คุยหลังไมค์ หรือ เขียนช็อตโน้ตปฏิเสธเงียบๆ เหมาะกว่า
 
3. มุ่งมั่นเพื่อความยั่งยืนและสิทธิมนุษยชน  ขายให้ทุกคนตั้งแต่ขอทานยันไปถึงขอเป็นเมีย! (ฮา)
 

4. ตอบสนอง “ล่ายแล้วๆ ลื้อสั่งเส้งอาไลนะ” ให้ลูกค้าหายกังวลอย่างมีเหตุผล ว่าทำไมช้าจัง (ฮา)
 

 

จะเอาให้เด็ดขาด เจ้าของตลาดต้องให้ จนท. มาพิสูจน์ความจริง แบรนด์ตลาดจะพลิกเป็น Influencer
 

5. เพิ่มผลประโยชน์สูงและลดความเสี่ยงให้ต่ำ เอาแค่ว่าเขามีโปรโมชั่นแล้วพนักงานไม่บอกทำเป็นอุบอิบจกเอาไปกินเองใช้เอง หรือ ไม่เจอ ไข่ไก่ทิพย์ ก็พอ
 

6. อย่าพูดเกินจริง เช่น ไม่ใช่ยาอย่าอ้างว่าเป็นยา คือ อย่ามาอ้างว่าเป็นสารวัตรเพื่อจะหลอกจีบเด็ก ประมาณนั้น
 

7. อย่าทำการเปรียบเทียบที่ผิดพลาด ข้อนี้เป็นบทเรียนว่าทำการบ้านให้ผลดีกว่ามั่วเละ อุ้งเท้าแบน กับ อุ้งเท้าโค้ง จะตีขลุมว่า มันก็รองเท้าเหมือนกัน ไม่ได้ คนขายต้องเลือกรองเท้าที่เข้ากับเท้าของลูกค้า
 

8. อย่าอ้างสิทธิ์ที่ยังไม่มีการยืนยัน คือ อย่าตีปี๊บเพื่อตีกินว่า ต้นไม้นี้เป็นหน้าเป็นตาของจังหวัด ระวังให้ดี ไม่งั้นเราเองจะต้องรับบท “เป็นหน้าเป็นตาของเรือนจำ” ในฐานะ “เป็นนักโทษชั้นดี” (ฮา)
 

 

9. อย่าเหมารวม เช่น ขายภาพร่วมเพศ แถเอาเองว่า เป็นภาพศิลปะวัฒนธรรมด้านปรองดอง (ฮา)
 

10. อย่าใช้อารมณ์เกรี้ยวกราด ลูกค้าแวะดูนานจัดแต่ไม่ซื้อ เราบอกเขาสิว่า “ขอบคุณที่ท่านแวะมามาเยี่ยมชมนะคะ วันนี้เงียบกริบเลย ท่านแวะเข้ามาหายเหงาทันทีเลยค่ะ” เคยมีแม่ค้าพูดอย่างนี้ ลูกค้าซื้อเลย
 

ใครบ้างพิศวาสกฎ เอาน่า! ค่อยๆปรับตัวไปทีละข้อ ดีกว่า ค่อยๆหดตัวไปทีละข้อ คนนะไม่ใช่กิ้งกือ!

วิทยากร

อ.สุรวงศ์ วัฒนกูล