ต้องยอมรับว่าที่ผ่านมา ปัญหาสำคัญของความพยายาม ที่จะนำปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ในภาคธุรกิจ คือ การขาดความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องในปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง

คนส่วนใหญ่มักนึกว่าเศรษฐกิจพอเพียงเป็นเรื่องเกษตรกรรม เป็นเรื่องของคนชนบท และเป็นเรื่องไกลตัวสำหรับคนเมือง จึงไม่ใช่เรื่องที่ตนเองต้องทำความเข้าใจมากนัก 
 

ส่วนผู้ที่อยู่ในภาคธุรกิจส่วนใหญ่ ก็มีความสงสัยว่า ปรัชญาของการดำเนินธุรกิจ คือ การมุ่งหวังกำไรสูงสุด แล้วเศรษฐกิจพอเพียงจะนำมาใช้กับธุรกิจได้จริงหรือไม่
 

วันนี้ www.ThaiFranchiseCenter.com ไม่รอช้าที่จะขอน้อมนำแนวความคิด ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มาเผยแพร่แก่ผู้ประกอบการ นักลงทุน ที่อยู่ในระบบธุรกิจแฟรนไชส์ เพื่อนำไปประยุกต์ใช้กับการดำเนินธุรกิจแฟรนไชส์ ให้มีความเจริญก้าวหน้า มีการเติบโตอย่างมั่นคง แข็งแกร่ง 

 

“เศรษฐกิจพอเพียง” มิได้หมายถึงเศรษฐกิจระบบปิดที่ไม่เกี่ยวข้องกับใคร ไม่ค้าขาย ไม่ส่งออก ไม่ผลิตเพื่อคนอื่น ไม่ได้สนับสนุนการปิดประเทศ หรือหันหลังให้กับกระแสโลกาภิวัตน์ แต่เน้นการสร้างภูมิคุ้มกันขณะที่ธุรกิจยังมีความไม่พร้อม หรือยังไม่แข็งแรง พร้อมๆ กับการไม่ประมาท และไม่โลภมากที่จะเร่งรีบในการขยายธุรกิจให้เร็วเกินไป 
 

เมื่อธุรกิจมีความมั่นคง แข็งแรงพอ ก็สามารถเข้าสู่การแข่งขันในแบบที่ไม่ใช่มุ่งแพ้ชนะอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่เป็นการแข่งขันอย่างสร้างสรรค์ คือ เพื่อเสริมสมรรถภาพและความเข้มแข็ง 
 

ขณะเดียวกันเศรษฐกิจพอเพียงก็มิใช่เศรษฐกิจ ที่ส่งเสริมลัทธิบริโภคนิยมอย่างไร้ขอบเขต แต่ให้พิจารณาและใช้ประโยชน์จากกระแสโลกาภิวัตน์อย่างชาญฉลาด รู้เท่าทัน สามารถเลือกรับเฉพาะสิ่งที่ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อสังคมในระยะยาว
 

ที่สำคัญปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในทุกภาคธุรกิจได้เป็นอย่างดี โดยไม่ขัดกับหลักการของการแสวงหากำไร แต่การได้มาซึ่งกำไรของธุรกิจ ต้องอยู่บนพื้นฐานของการไม่เอารัดเอาเปรียบผู้อื่น หรือแสวงหาผลกำไรจนเกินควรจากการเบียดเบียนประโยชน์ของสังคม

โดยไม่คำนึงถึงผลกระทบที่อาจจะก่อให้เกิดวิกฤตตามมา ตลอดจนให้คำนึงถึงการใช้ทรัพยากรในธุรกิจอย่างประหยัดและอย่างมีคุณภาพ
 

นอกจากนี้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ยังมิได้ปฏิเสธการเป็นหนี้ หรือการกู้ยืมเงินในภาคธุรกิจ แต่เน้นการบริหารความเสี่ยงต่ำ หมายความว่า ถึงแม้จะกู้ยืมเงินมาลงทุนก็เพื่อดำเนินกิจการชนิดที่ไม่ก่อให้เกิดความเสี่ยงมากนัก สามารถจัดการได้แม้ในภาวะที่โอกาสจะเกิดขึ้นจริงมีไม่มากนักก็ตาม
 

 

ธุรกิจในระบบแฟรนไชส์ เป็นธุรกิจที่มีเป้าหมายในการขยายสาขาให้ได้จำนวนมาก โดยเจ้าของธุรกิจนั้นๆ ไม่ต้องเสียเงินลงทุนในการขยายธุรกิจ

ดังนั้น การดำเนินธุรกิจแฟรนไชส์ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง จึงไม่ได้หมายความว่า คุณจะต้องลดกำไร หรือต้องลดกำลังการผลิตลง ธุรกิจแฟรนไชส์ยังสามารถแสวงหาผลกำไรสูงสูดได้ ขยายสาขาได้ เพิ่มกำลังการผลิตได้ แต่ต้องให้ความสำคัญกับประสิทธิภาพและประสิทธิผลสูงสุดในการผลิต เพื่อการพัฒนาก้าวหน้าขององค์กร
 

ขณะเดียวกัน ระหว่างขั้นตอน กระบวนการขยายธุรกิจแฟรนไชส์นั้น จะต้องไม่เบียดเบียนทั้งกับตนเองและผู้อื่น เช่น การเบียดเบียนตนเอง ต้องไม่ทำงานหารุ่งหามค่ำ ใช้แรงงานพนักงานมากเกินไป จนเสียสุขภาพ ไม่มีเวลาให้ครอบครัว สุดท้ายประสิทธิภาพในการผลิตสินค้าไม่ดีเท่าที่ควร เสียทั้งต้นทุนและโอกาส 
 

 

ส่วนการเบียดเบียนผู้อื่นนั้น คือ การแสวงหาผลกำไรด้วยการเอาเปรียบลูกค้า และผู้บริโภค เมื่อลูกค้ามาซื้อธุรกิจแฟรนไชส์ไปแล้ว ไม่สามารถดูแลและควบคุมระบบแฟรนไชส์ให้มีคุณภาพมาตรฐาน มัวแต่มุ่งหวังผลกำไรจากการขายแฟรนไชส์อย่างเดียว ทำให้ได้แฟรนไชส์ซีที่มีคุณภาพ สุดท้ายก็ไปไม่รอดทั้งเจ้าของแฟรนไชส์และผู้ซื้อแฟรนไชส์ 
 

ดังนั้น การบริหารธุรกิจแฟรนไชส์ตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง จำเป็นต้องยึดหลัก “พอประมาณ มีเหตุผล และมีภูมิคุ้มกัน” ซึ่งทั้ง 3 หลักจะช่วยสร้างความมั่นคง สร้างการเติบโตให้กับธุรกิจแฟรนไชส์ได้เป็นอย่างดี
 

โดยผู้ประกอบการธุรกิจแฟรนไชส์ จะต้องมีความรอบคอบในการขยายธุรกิจ ไม่เร่งรีบขยายสาขาให้เร็วเกินไป ใครมาซื้อแฟรนไชส์ก็ต้องรู้จักไตร่ตรอง มีกระบวนการคัดเลือกแฟรนไชว์ซีให้ได้คุณภาพ เพื่อที่จะให้ระบบแฟรนไชส์มีความแข็งแกร่ง เพราะแฟรนไชส์ซีจะรักและบริหารธุรกิจแฟรนไชส์เหมือนเป็นของตัวเอง เรียกได้ว่าค่อยๆ เติบโต พอประมาณ
 

 

แนวทางเศรษฐกิจพอเพียงไม่ได้ปฏิเสธให้ธุรกิจแฟรไชส์เป็นหนี้ สามารถขอสินเชื่อจากธนาคารได้ เพื่อนำเงินมาหมุนเวียนในการบริหารธุรกิจ แต่การก็ยืมเงินจากธนาคารนั้น ต้องมีเหตุและผล ว่า กู้มาแล้วสามารถคืนทุนได้เมื่อไหร่ สามารถเพิ่มกำลังการผลิตให้มีประสิทธิภาพได้มากน้อยแค่ไหน เพื่อบริหารจัดการ จัดส่ง สินค้า วัตถุดิบให้กับแฟรนไชส์ซี 
 

ส่วนภูมิคุ้มกันในธุรกิจแฟรนไชส์ตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง ผู้ประกอบการต้องรู้จักเตรียมรับมือกับผลกระทบและการเปลี่ยนแปลงด้านต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น โดยก่อนที่จะขยายธุรกิจในรูปแบบแฟรนไชส์ ต้องสร้างภูมิคุ้มกันด้วยการขยายสาขาด้วยตัวเอง แล้วบริหารจัดการสาขาด้วยตัวเอง เพื่อลองผิดลองถูก สร้างประสบการณ์ คิดค้นสูตรสำเร็จขึ้นมา 
 

นอกจากนี้ ต้องมีการสร้างแบรนด์ให้แข็งแกร่ง เป็นที่ยอมรับของผู้บริโภค สินค้าและบริการเป็นที่ต้องการของตลาดในวงกว้าง มีทีมงานที่เพียบพร้อมในการดูแลระบบแฟรนไชส์
 

ไม่ว่าจะเป็นการถ่ายทอดองค์ความรู้ให้กับผู้ซื้อแฟรนไชส์ การบริหารจัดส่งสินค้าและวัตถุดิบต่างๆ ให้กับสาขาแฟรนไชส์ ที่สำคัญก่อนขายแฟรนไชส์ต้องมีสาขาตัวเอง 2-3 สาขา มีผลกำไรมั่นคง ประสบความสำเร็จแล้ว เพื่อคอยเป็นฐานค้ำจุนให้กับระบบแฟรนไชส์ของตัวเอง 
 

เห็นหรือยังว่า ธุรกิจแฟรนไชส์สามารถดำเนินธุรกิจ ตามแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงได้ สามารถแสวงหาผลกำไร ขยายธุรกิจ เพิ่มกำลังการผลิตได้ แต่ต้องรู้จักสร้างความมั่นคงให้ธุรกิจ ขยายสาขาและเติบโตแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่เร่งรีบที่จะขายแฟรนไชส์อย่างเดียว มีกระบวนการคัดเลือกผู้ซื้อแฟรนไชส์ที่ดี ครับ 
 

สำหรับใครอยากได้ข้อมูล อยากศึกษาหาความรู้แฟรนไชส์จากบทความต่างๆ เราได้รวบรวมบทความแฟรนไชส์ไว้มากมาย สามารถเข้าดูเพิ่มเติมได้ที่ https://goo.gl/mly73C