แฟรนไชส์นั้นมีอะไรบ้าง ว่ากันตามประสาแบบเอาตำราเหน็บหลังคุยกันโต้งๆ เลย ก็อาจจะบอกได้ว่าการสร้างแฟรนไชส์นั้นมีขั้นตอนชัดๆให้ฟังกันได้ดังนี้

เริ่มจากการวางแนวธุรกิจให้โดนใจลูกค้าให้ได้เสียก่อน ถ้าธุรกิจนั้นๆยังไม่ใช่คำตอบของลูกค้า ยังไม่ได้ มีข้อเด่นเพียงพอที่จะดึงลูกค้าเข้ามาในร้านแล้วจะเป็นธุรกิจสาขาขยายเป็นธุรกิจแฟรนไชส์เปิดร้านต่อเนื่องได้ อย่างไร การสร้างแนวธุรกิจจึงเป็นเรื่องสำคัญเหมือนติดกระดุมเสื้อคิดผิดติดผิดตั้งแต่แรก เวลาจะแก้ก็ต้องเริ่มต้น กันใหม่ดังนั้นแฟรนไชส์ต้องคิดให้ถูกเสียตั้งแต่ตอนเริ่ม


เมื่อคิดได้ดีแล้วสิ่งที่จะพิสูจน์เรื่องของธุรกิจด้านนี้ต้องเกิดจากการสร้างร้านต้นแบบที่เรียกว่า Pilot Operations ต้องเกิดขึ้นชัดเจนเสียก่อน การสร้างร้านต้นแบบที่ออกแบบการทำงานจะช่วยให้เกิดแนวทางการ ทำงานชัดเจนขึ้น เห็นภาวะของธุรกิจด้านกำไรขาดทุนชัดเจนมากขึ้น ทำให้เห็นข้อดีข้อเสียของระบบงานที่คิด ขึ้นมา

รวมถึงการปรับธุรกิจให้เป็นไปตามตลาด ยิ่งถ้ามีการสร้างได้หลายสาขาเพื่อให้เห็นความแตกต่างจาก เงื่อนไขของทำเล สภาพลูกค้า รูปแบบการตำแต่ง ยิ่งทำให้เกิดความเข้าใจ สร้างความพร้อมการขยายตัวในรูปแบบ สาขาที่อาจจะต่างกันในแต่ละองค์ประกอบได้ชัดขึ้น


ขั้นตอนต่อมาหลังจากมั่นใจว่าแนวคิดและธุรกิจที่สร้างเป็นต้นแบบนั้นมีความพร้อมในการขยายตัว มี ตลาดรองรับแน่นอน ก็จะถึงขั้นตอนที่เป็นการพัฒนารูปแบบแฟรนไชส์ที่จะนำเสนอให้ถูกต้องก่อน (Franchise Package) เงื่อนไขการนำเสนอธุรกิจแฟรนไชส์ให้กับนักลงทุน มีความคุ้มพอรวมถึงกำไรที่ เหมาะสมต่อการเสี่ยงการลงทุน ระยะเวลาที่ให้ในการลงทุนพร้อมทั้งกำหนดบทบาทหน้าที่ที่จะต้องทำให้แฟรนไชส์ซีเพียงพอที่จะทำให้แฟรนไชส์ซีมีโอกาสประสบความสำเร็จในการทำงานได้จริง รวมถึงขนาดธุรกิจที่ต้องมี น้ำหนักเพียงพอที่จะสร้างความมั่นคง รายได้ และยืนยาวพอ

สิ่งที่สำคัญขาดไม่ได้ก่อนจะเริ่มนำเสนอการลงทุนธุรกิจแฟรนไชส์ก็คือ การสร้างคู่มือการทำงานให้ ใช้ได้ ดูดี มีวิธีการถ่ายทอดความรู้อย่างเหมาะสม การที่จะมีคู่มืออย่างเดียวก็ไม่ได้ต้องมีการสร้างเงื่อนไขการสร้าง ความรู้และการนำเอาคู่มือมาใช้ปฏิบัติงานจริงจังด้วย รวมถึงการวางแนวทางการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง การสร้าง คู่มือเพื่อเป็นเครื่องมือการถ่ายทอดความรู้ ความเข้าใจในการจัดการกับธุรกิจที่ปรับเป็นระบบแฟรนไชส์นั้นเป็น เรื่องจำเป็น รวมถึงในบางประเทศจะกำหนดให้เป็นหัวข้อที่บังคับให้แฟรนไชส์ซอร์ทำก่อนที่จะมีการเสนอ ขายแฟรนไชส์


ในขั้นตอนต่อมาเป็น การวางแผนด้านการตลาดทีจะสนับสนุนการยอมรับตราสินค้าได้อย่างดี ทั้งด้าน การสร้างตราธุรกิจ การสร้างลูกค้าที่เป็นผู้บริโภค รองรับการขยายของธุรกิจที่มีสาขามากขึ้น การตลาดที่ว่านี้ จะต้องรวมถึงการนำเสนอธุรกิจให้กับนักลงทุนได้อย่างดี น่าสนใจมากพอ ผู้ที่เป็นลูกค้าประจำของเราเองก็อาจจะ มีโอกาสที่จะกลายมาเป็นแฟรนไชส์ซีของเราต่อมาก็ได้


ขั้นตอนต่อมาคือ การพัฒนาแนวทางการเลือกแฟรนไชส์ซี ซึ่งการคัดเลือกรวมถึงการนำเสนอที่มักจะมี หลายขั้นตอนเพื่อที่จะหาผู้ที่มีความเหมาะสมช่วยเราขยายงานได้จริง เมื่อได้ตัวจริงเสียงจริงมาแล้วก็ต้องพึ่งการ สร้างระบบการอบรมและวิธีการทำให้นักลงทุนเป็นนักธุรกิจตามที่เราตั้งใจไว้ได้ และสุดท้ายก็จะเป็นเรื่องของ การพัฒนาองค์กรให้เป็นองค์กรแฟรนไชส์ที่แท้จริง

ทีมงานมีความรู้เข้าใจต่อลักษณะงานที่ทำสามารถสนับสนุน ให้แฟรนไชส์ซีประสบความสำเร็จได้คอยสนับสนุนให้กำลังและแก้ปัญหาให้กับ แฟรนไชส์ซีอย่างเป็นระบบ พร้อมทั้งมีการพัฒนาต่อเนื่องจริงจัง 

เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญถ้าทีมงานที่มีเอาแต่ทะเลาะกับแฟรนไชส์ซีขาดการ ประสานงานที่ดีถ้าเป็นอย่างนี้ก็เลยจบกัน ลงทุนมาเสียตั้งเยอะมาตายเอาตอนขาดทีมงานที่จะสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับ มวลหมู่สมาชิก ดังนั้นเรื่องสุดท้ายนี้จึงต้องเอาใจใส่ เดี๋ยวจะเข้าทำนอง ขึ้นต้นเป็นลำไม้ไผ่พอเหลาลงไปกลายเป็น บ้องกัญชา เอ้า....ตัล..ละ..ลา.