ถึงแม้ว่าจะประเทศตุรกีจะมีแฟรนไชส์ท้องถิ่นที่มีอัตราการเติบโตในทางธุรกิจสูงขึ้นเป็นอย่างมากภายในระยะเวลาเพียงไม่กี่ปีมานี้ แต่จากข้อมูลล่าสุดก็พบว่า แบรนด์ในตุรกีเกือบ 2,000 แห่ง ซึ่ง 1 ใน 3 นี้ ก็มีทั้งแบรนด์ที่มาจากต่างประเทศและในประเทศ ซึ่งได้ถูกกระตุ้นให้บริษัทที่เพิ่งเริ่มต้นทำข้อตกลงในการทำธุรกิจแฟรนไชส์ ให้กับผู้ที่จัดจำหน่ายแฟรนไชส์ในต่างประเทศมากกว่าที่จะสร้างธุรกิจตั้งแต่เริ่มแรก 

ภาพจาก bit.ly/2mvwA20

 

อย่างไรก็ตาม การขายแฟรนไชส์ยังไม่ได้รับการรับรองโดยกฎหมายของตุรกีและไม่มีการนิยามตามกฎหมายของแฟรนไชส์ภายใต้ข้อตกลงของกฎหมายตุรกี  ซึ่งข้อตกลงแฟรนไชส์เป็นความสัมพันธ์ระยะยาวและต่อเนื่องระหว่างคู่สัญญาที่เป็นอิสระกันตามกฎหมาย ซึ่งมักจะให้สิทธิแฟรนไชส์ในการทำการตลาด ผลิตภัณฑ์ หรือการบริการ โดยจะใช้เครื่องหมายทางการค้าของแฟรนไชส์ ชื่อทางการค้า หรือใช้วิธีการดำเนินงาน  เช่นเดียวกับภาระผูกพันที่จะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมสิทธิสำหรับสิทธิดังกล่าว นอกจากนี้ยังกำหนดให้ Franchisor (เจ้าของสิทธิ) ต้องให้ความรู้หรืออนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้าหรือสิทธิ์ IP อื่น และสนับสนุนแฟรนไชส์เกี่ยวกับการดำเนินธุรกิจและการดำเนินงานของระบบ

 

ภาพจาก bit.ly/2mBlade

 

เช่นเดียวกับขอบเขตอำนาจศาลอื่นๆ ข้อตกลงในการประกอบธุรกิจแฟรนไชส์ในประเทศตุรกี ช่วยให้ผู้ที่ประกอบธุรกิจแฟรนไชส์มีส่วนร่วมในการทำธุรกิจ โดยจะใช้ความรู้ ระบบปฏิบัติการ และรูปแบบธุรกิจในการดำเนินธุรกิจของพวกเขา นอกจากนี้ยังให้สิทธิ์ในการใช้เครื่องหมายทางการค้าและโลโก้ ที่ถือโดยผู้จัดจำหน่าย โดยความสัมพันธ์ทางกฎหมายทางการค้าระหว่าง Franchisor (เจ้าของสิทธิ) กับ Franchisee (ผู้ได้รับสิทธิ) จะยังมีอยู่จนกว่าจะมีการยกเลิกข้อตกลงแฟรนไชส์ซึ่งกันและกัน

 

และถึงแม้ว่า ข้อตกลงแฟรนไชส์จะอยู่ในรูปแบบเฉพาะของสัญญาในกฎหมายตุรกี แต่ก็มีองค์ประกอบที่คล้ายคลึงกันของข้อตกลงในด้านอื่นๆ เช่น การขาย การซื้อเอเจนซี่ และข้อตกลงการบริการ ควบคู่ไปกับบทบัญญัติที่เกี่ยวข้องของ TCO และ TCC ซึ่งสามารถใช้กับการเลิกจ้างได้ ซึ่งทำให้เป็นไปตามข้อกำหนดการออกใบอนุญาตการลงทะเบียนและการพิจารณาการละเมิดสิทธิของผู้ประกอบธุรกิจแฟรนไชส์

 

ภาพจาก bit.ly/2oOByaU

โดยส่วนใหญ่แล้ว ข้อตกลงแฟรนไชส์จะถูกควบคุมโดยหลักการทั่วไปของกฎหมายสัญญาตุรกี โดยจะมีลักษณะตามกฎหมายของสัญญาร่วมกันต่อเนื่อง ซึ่งจะมีหลักการพื้นฐานที่สนับสนุนนั้น ได้แก่  ความยั่งยืนของแบรนด์ โดยจะรับประกันคุณภาพเดียวกัน เพิ่มความต้องการ และการรับรู้แบรนด์ ป้องกันการแข่งขันระหว่างแบรนด์ และผลประโยชน์ร่วมกัน

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ให้สิทธิ์จะต้องให้สิทธิ์กับผู้ที่ได้รับอนุญาตในการขายสินค้าหรือบริการ เช่น เครื่องหมายทางการค้า ชื่อบริษัท ความรู้ความเชี่ยวชาญในการประกอบวิชาชีพ รวมถึงแฟรนไชส์ที่เข้ากับเครือข่ายแฟรนไชส์ และสนับสนุนกิจกรรมเชิงพาณิชย์นอกระบบ

 

ในทางกลับกันแฟรนไชส์ก็จะมีหน้าที่ต้องเพิ่มยอดขายของสินค้าหรือบริการในนามของตนเอง โดยแฟรนไชส์ในรูปแบบของธุรกิจ จะช่วยให้ Franchisee (ผู้ได้รับสิทธิ) สามารถใช้ผลิตภัณฑ์บริการเครื่องหมายการค้า ระบบ และความรู้ความเชี่ยวชาญในการประกอบธุรกิจของแฟรนไชส์ได้ ในขณะที่การจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์จะช่วยให้แฟรนไชส์ได้รับ ใบอนุญาต เครื่องหมายทางการค้า โลโก้ และผลิตภัณฑ์ เป็นต้น จากนั้นแฟรนไชส์ก็จะสามารถขายและจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์เหล่านั้นได้ภายใต้ใบอนุญาตเครื่องหมายการค้าที่กำหนดไว้ 

 

ภาพจาก bit.ly/2oOErbK

 

ฉะนั้นแล้วองค์ประกอบสำคัญอื่นๆของข้อตกลงแฟรนไชส์ในตุรกี จึงมีความเกี่ยวข้องกับความเป็นอิสระของ Franchisee (ผู้ได้รับสิทธิ) ซึ่งจะแสดงออกมาจากความสามารถในการดำเนินการในนามของตนเอง โดยข้อตกลงดังกล่าวนี้อาจจะถูกร่างขึ้นสำหรับคำที่แน่นอนหรือคำที่ไม่จำกัด แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วจะเป็นระยะยาวมากกว่าระยะสั้นชั่วคราว โดยจะมีลักษณะเพิ่มเติมด้วยการใช้ความรู้ของระบบธุรกิจแฟรนไชส์ (การผลิต การดำเนินงาน และการตลาด) และการรวมตัวของผลิตภัณฑ์และการบริการของพวกเขา

 

เครื่องหมายการค้าและโลโก้ของแฟรนไชส์จะถูกนำมาใช้อย่างเท่าเทียมกัน เป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลง โดยแฟรนไชส์จะมีหน้าที่ที่ต้องเพิ่มยอดขายและจ่ายทั้งค่าธรรมเนียมและค่าตอบแทน ตลอดระยะเวลา จนกว่าจะสิ้นสุดข้อตกลง โดยจะขึ้นอยู่กับเงื่อนไขที่ว่า หากมีการตกลงกันเป็นระยะเวลาไม่จำกัด สามารถที่จะยกเลิกข้อกำหนดของสัญญาได้ โดยจะให้ระยะเวลาในการบอกกล่าวถึงสาเหตุที่สมเหตุสมผลหรือเป็นธรรม เช่น การละเมิดสัญญาของแฟรนไชส์และความล้มเหลวในการแก้ไขบทบัญญัติ TCC เกี่ยวกับการยกเลิกข้อตกลงของเอเจนซี่ ที่มักจะใช้กับข้อตกลงแฟรนไชส์

 

โดยมีระยะเวลาแจ้งเตือนทั่วไปเป็นเวลาสามเดือน โดยข้อตกลงแฟรนไชส์ที่มีระยะเวลาที่แน่นอนนั้นจะสิ้นสุดลงโดยอัตโนมัติเมื่อครบกำหนดระยะเวลาตามสัญญา เว้นแต่คู่สัญญาตกลงที่จะต่ออายุความ และหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยกเลิกสัญญาโดยไม่มีเหตุอันสมควร อีกฝ่ายอาจขอค่าชดเชยสำหรับความเสียหายที่เกิดขึ้นได้

 

เนื่องจากความจริงที่ว่า พวกเขาไม่ได้อยู่ภายใต้กฎหมายเฉพาะ แต่ตามกฎหมายจำนวนมากและการตีความกล่าวถึง ข้อพิพาทที่เกิดขึ้นจากข้อตกลงแฟรนไชส์ได้รับการตัดสินใจ ก็มักจะระมัดระวังในการขอคำแนะนำทางกฎหมายในตอนเริ่มต้นของข้อตกลงในสัญญา เพื่อบรรลุความชัดเจนและความมั่นใจของพวกเขาในตอนแรก

 

ดังนั้น หากผู้ประกอบการระหว่างประเทศตัดสินใจที่จะเข้าสู่ตลาดตุรกีผ่านการจัดตั้งบริษัท บริษัทนั้นจะต้องมีคุณสมบัติเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศตุรกีและจะต้องเสียภาษีจากรายได้ที่ได้รับทั้งในตุรกีและต่างประเทศ ในทางกลับกันหากผู้ให้บริการแฟรนไชส์ระหว่างประเทศเลือกโมเดลต้นแบบแฟรนไชส์โดยไม่ต้องมีสำนักงานในประเทศตุรกี (ศูนย์กฎหมายและธุรกิจไม่ควรอยู่ในตุรกี) ก็จะถือว่าเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่นอกประเทศและต้องเสียภาษีเท่านั้น