ผมไปเข้าคิวซื้อ ข้าวเหนียวมะม่วง ที่ ร้านอาหารระดับห้าดาว ล่วงหน้า 15 ปี ก่อนที่โควิดจะเข้าเมือง ข้าวเหนียวนุ่มรสอร่อย แต่ละชุดจะมีพนักงานบริการปอกมะม่วงให้เสร็จสรรพ อุดหนุนครั้งแรกแบรน์เขาแทรกเข้ามาเต็มหัวใจ หลายวันผ่านไปแวะซื้อรอบที่สอง พนักงานคนใหม่นิสัยเจ้าเล่ห์ หยิบมะม่วงมีตำหนิเป็นรอยช้ำขึ้นมาปอก

ผมบอกปากสั่นว่า “ลูกนี้ไม่เอาครับน้อง ขอเปลี่ยนลูกใหม่เอาที่ไม่งอมไม่มีรอยช้ำ” เธอก้มหน้าก้มตาข่มขืนหัวใจพร้อมกับพูดแถไปว่า “งอมแบบนี้แหละรสชาติหวานดี!” ผมชักเริ่มไม่เกรงใจจึงถามกลับไปว่า “ถ้าลูกที่งอมมันหวานดีแล้วเอาลูกที่ไม่งอมเอามาขายรวมกันทำไม” เธอมองหน้าผมเหมือนจะแยกเขี้ยวกัดคอ ผมท้วงติงต่อว่า “น้องเอาลูกที่งอมมาปาดตรงรอยช้ำทิ้งไปเยอะ ผมขาดทุนสิ”

 

ก่อนจะเกิดสงครามข้าวเหนียวมะม่วง หัวหน้าเธอเดินมายกมือไหว้ผม “สวัสดีครับ อาจารย์ เดี๋ยวผมจะแถมให้ลูกหนึ่งนะครับ” ผมไหว้ตอบขอบคุณท่านหัวหน้า จ่ายตังค์แล้วเดินออกไปขึ้นรถ

 

สองสามปีถัดมา อ.เสน่ห์ ศรีสุวรรณ มีดำริจะจัดงานสังสรรวิทยากรกลุ้มนักพูดก็โทรมาล็อคคิวผมล่วงหน้า ผมก็ขอโทษและบอกปฏิเสธไปว่า “ผมตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่เข้าร้านนี้” ผมไม่ได้เสนอข้อแม้อื่นใด แต่ อ.เสน่ห์ ศรีสุวรรณ ตัดสินใจนัดย้ายไปร้านอื่น ผมจึงขออโหสิเจ้าของร้านไว้ ณ ที่นี้

 

กรณีดั่งว่านี้ สะท้อนภาพรวมไลฟ์สไตล์ของคนหลายคนในร้านอาหารนี้ติดเชื้อ “การตลาดสายตาสั้น” ฝังหัวมานาน มีผู้กล้าหาญถามผมว่า “เอาอะไรมาวัดว่า ร้านนี้สายตาสั้น ร้านนั้นสายตายาว!” ดูไม่ยากเลย

 

SME กลุ่มใด ผู้ร่วมงานไม่มองการณ์ไกล คิดแต่จะขาย ละเลยความต้องการของลูกค้า กินสั้นไม่กินยาว ไม่เล่าประโยชน์ที่ลูกค้าจะได้รับ หลับหูหลับตายัดเยียดข้อเสนอ ไม่ปักหมุดชี้จุดมุ่ง ด้นสดแผนในอนาคตไม่มีการจัดเตรียม ไม่คิดที่จะปรับไม่สดับที่จะเปลี่ยน ไม่เลือกมนุษย์ที่เข้าถึงคนเข้าร่วมงาน แสดงว่า ไม่แลจึงไม่เห็น ไม่เห็นจึงไม่เล็งเพราะไม่รู้จะเล็งเคลมจุดไหน ไม่เล็งจึงไม่คิดเพราะจอในหัวคิดไม่มีภาพไม่มีอักษรปรากฏจึงไม่มีแง่คิดอะไรงอกเงย ไอ้เกยตื้นเรื่องเบาะๆ โดนหินโสโครกเจาะเรื่องจะยาว

 

ยกตัวอย่างง่ายๆว่า ผู้ร่วมงานไม่มองการณ์ไกล คือ ไม่มองข้ามช็อต มันคล้ายกับเราเล่นสนุ้คเกอร์โดยแทงลูกขาวให้วิ่งไปกระทบลูกแดงลงหลุม ไม่ได้คิดเผื่อว่าจะให้ลูกขาวไปหยุดอยู่หลังลูกสีอะไร มันก็มีอุปสรรคในการเล่นช็อตต่อไป ถ้าเล่นแบบนั้นไปเรื่อยๆอย่าได้หวังว่าผู้ชมจะเชียร์ ยุคนี้ทัวร์พร้อมลุยทุกตลาดออนไลน์

 

เจ้าสัวคนไทยท่านหนึ่งช่างคิดแต่เล็งไม่สุดปลายทำให้บริษัทชะตาพลิกผัน ผลิต รองเท้ากลิ่นลูกกวาด ออกวางจำหน่าย ช่วงแรกลูกค้าแวะมาแกะกล่องลองเอามาสูดดมดูรู้สึกว่ากลิ่นมันหอมชื่นใจ หลังจากใช้กันไปหลายครั้งกลิ่นมันอื้อฮือ ท่านพลาดเรื่องการเล็งให้เห็นผลว่า กลิ่นหอมในรองเท้า มันจะหอมไปได้สักกี่วัน ผมก็ เห็นใจ เสียดาย และ จุกอก เพราะมีคนจกเอาความคิดนี้ไปต่อยอด ผลิต สเปรย์ฉีดดับกลิ่นอับในรองเท้า ร้านขายรองเท้าสั่งซื้อกันอื้อซ่า ท่านใดไม่อยากจะเสียรูปคดีตกเป็นเหยื่อการตลาดสายตาสั้น ผมยินดีเป็นที่ปรึกษาให้ฟรี
 

บทความ SMEs | การตลาด บริหารธุรกิจ | ความรู้ทั่วไปทางการตลาด “การตลาดสายตาสั้น” (ตอนที่ 3) โดย สุรวงศ์ วัฒนกูล คิวสองแถว เคยติดเชื้อ “การตลาดสายตาสั้น” ค่าบริการคนละ 10 บาท ป้ามีตังค์เหลือแค่ 8 บาท ก็พูดห้วนเหมือนตวาดไม่รับป้าขึ้นรถ ผมเคยนั่งรถสองแถววิ่งไปเพียงสามป้ายก็มีอีกคันขับตามหลังแซงมาทุบหลังคารถด้วยข้อหาว่าซิ่งตัดหน้าแย่งลูกค้าตกใจกันทั้งคันวันต่อมาผู้โดยสารก็เปลี่ยนใจไปยืนรอรถเ.. 23months ago   1,026  3 นาที

บทความ SMEs | การตลาด บริหารธุรกิจ | ความรู้ทั่วไปทางการตลาด “การตลาดสายตาสั้น” (ตอนที่ 4) โดย สุรวงศ์ วัฒนกูล “การสื่อสารขยันสั้น” จะหาได้ง่ายใน หนังสือชั้นประถม คนทำหนังสือให้นักเรียนอ่านเขาทำกันบ่อย เช่น ทุกครอบครัวควรจะปลูกผักสวนครัวรั้วกินได้ อาทิ ผักบุ้งเป็นต้น คือ ยังไม่ได้พรวนดินยกร่องใส่ปุ๋ยรดน้ำเอาเมล็ดพันธุ์หยอดใส่ลงไปในรูแต่ละร่องที่ทำไว้อะไรทั้งสิ้น จู่ๆ ผักบุ้ง ก็โผล่ขึ้นม.. 22months ago   848  3 นาที

บทความ SMEs | การตลาด บริหารธุรกิจ | ความรู้ทั่วไปทางการตลาด การตลาดสายตาสั้น (ตอนที่ 5) โดย สุรวงศ์ วัฒนกูล ผมโดน มร.นิรนาม ข้ามห้วยมาแซวว่า “โรงงานเขาทำงานกัน 3 กะ กะอีแค่เคส การตลาดสายตาสั้น ทำไมเล่ายาวตั้ง 4กะ” (ฮา).. 22months ago   936  3 นาที

บทความ SMEs | การตลาด บริหารธุรกิจ | ความรู้ทั่วไปทางการตลาด การตลาดคาดไม่ถึง ความกลมกล่อมที่ทุกธุรกิจต้องมี! Touch Point คือ “จุดแตะใจที่ลูกค้าได้เจอ” ไม่ว่าจะเป็น คัตเอาท์  คลิป สปอต โบรชัวร์ อีเมล์ รปภ. โอเปอเรเตอร์ พนักงานต้อนรับ แคชเชียร์ พนักงานขาย พื้นที่จัดวางของ ห้องน้ำ เสียงตามสาย ล้วนเป็น Sweet Spot คือ “จุดแห่งความสำเร็จที่มีแรงต้านเป็นศูนย์!” หลายบริษัทจะเ.. 22months ago   831  3 นาที

วิทยากร

อ.สุรวงศ์ วัฒนกูล