เคยเห็นเจ้าของธุรกิจหลายๆ คน พอสินค้าและบริการของตัวเองได้รับความนิยม ขายดิบขายดี จนกระทั่งมีคนมาขอซื้อแฟรนไชส์ก็อยากขายเอาเงินค่าแฟรนไชส์ แต่ตัวเองไม่คิดว่ายังไม่มีความรู้เรื่องระบบแฟรนไชส์อะไรดีพอ อีกทั้งระบบธุรกิจต่างๆ ก็ยังไม่พร้อม การจัดส่งวัตถุดิบไม่ทัน ดูแลผู้ซื้อแฟรนไชส์ไม่ทั่วถึง ปล่อยผู้ซื้อแฟรนไชส์ขายตามมีตามเกิด

ถ้าถามว่าเมื่อเกิดปัญหาแบบนี้ เจ้าของแฟรนไชส์ควรไปต่อ หรือ พอแค่นี้ 
 

ขอตอบให้เลยว่าเจ้าของแฟรนไชส์ควรพอแค่นี้ก่อน หยุดพักแล้วค่อยไปต่อ โดยเจ้าของธุรกิจต้องเริ่มจากการศึกษาหาความรู้เรื่องแฟรนไชส์ และสร้างระบบแฟรนไชส์ของตัวเองให้แน่นทั้งหลังบ้าน หน้าบ้าน มีทีมงานพร้อมให้การช่วยเหลือ ทั้งทีมขาย ทีมอบรม ทีมการตลาด วิเคราะห์ทำเล บัญชี การเงิน สต็อก ไอที ทีมตรวจสอบมาตรฐาน ฯลฯ  

 

ถ้าฝืนขายแฟรนไชส์ต่อไปเรื่อยๆ พอมีผู้ซื้อแฟรนไชส์มากขึ้นๆ อาจจะให้การดูแลผู้ซื้อแฟรนไชส์ไม่ทั่วถึง ไม่ว่าจะเป็นการทำตลาด โปรโมทธุรกิจ การจัดส่งวัตถุดิบ เมื่อผู้ซื้อแฟรนไชส์รู้สึกว่าเจ้าของแฟรนไชส์ดูแลพวกเขาไม่ดี เช่น จัดส่งสินค้าวัตถุดิบไม่ทัน ส่งบ้างไม่ส่งบ้าง อาจเกิดการทะเลาะกัน (เหมือนกรณีลูกชิ้นเชฟอ้อย) ในที่สุดก็ไปไม่รอด 
 

นอกจากนี้ ตอนมีคนมาขอซื้อแฟรนไชส์ เจ้าของแฟรนไชส์ต้องดูคนให้ดี อย่าคิดหวังเงินค่าแฟรนไชส์อย่างเดียว และต้องมีความซื่อสัตย์ต่อผู้ซื้อแฟรนไชส์ ไม่เอารัดเอาเปรียบ พร้อมให้การช่วยเหลือผู้ซื้อแฟรนไชส์ให้เติบไปด้วยกัน เพราะระบบแฟรนไชส์เป็นการขายความสำเร็จ ขายระบบ ขายองค์ความรู้ให้ผู้ซื้อแฟรนไชส์ และผู้ซื้อแฟรนไชส์จะต้องปฏิบัติตามระบบอย่างเคร่งครัด โดยได้รับการช่วยเหลือและสนับสนุนการทำธุรกิจจากเจ้าของแฟรนไชส์ตลอดอายุสัญญา 

 

สรุปก็คือ เจ้าของธุรกิจที่อยากให้กิจการของตัวเองขยายตัวและเติบโตอย่างรวดเร็ว กลยุทธ์เดียวที่ได้รับความนิยมในยุคนี้ คือ การขายแฟรนไชส์ ใช้เงินลงทุนต่ำอีกต่างหาก เพราะคนซื้อแฟรนไชส์เป็นฝ่ายลงทุน แต่หัวใจสำคัญของระบบ “แฟรนไชส์” เจ้าของแฟรนไชส์ต้องพร้อมทุกๆ ด้าน ไม่ว่าจะเป็นความรู้ ทักษะ ประสบการณ์ แบรนด์ธุรกิจคนรู้จัก สินค้าตอบโจทย์ผู้บริโภคในวงกว้าง ระบบแฟรนไชส์แน่นทั้งหลังบ้าน-หน้าบ้าน มีทีมงานที่พร้อม มีการสนับสนุนแฟรนไชส์ซี ดูแลเขาให้เติบโตไปด้วยกัน เพราะเมื่อแฟรนไชส์ซีมีรายได้ดีและอยู่รอดได้ เจ้าของแฟรนไชส์ก็อยู่รอดด้วย   

 

นักเขียน

คุณมนตรี ศรีวงษ์ (อ๊อฟ)