ถ้าอยากจะเป็นเถ้าแก่ที่ดี ต้องประกอบอาชีพใดมาก่อน

มีรายการทีวี  หลายรายการเอาผู้ที่ประสบความสำเร็จมาเล่าเรื่องราวให้ฟัง  ว่าทำแบบนี้ชีวิตเป็นแบบนี้เจอปัญหาต่าง ๆ  สู้มันมาด้วยความสามารถแล้วประสบความสำเร็จและมีบทความมากมายเขียน  หรือไม่ทางอินเตอร์เน็ตที่มาเขียนเรื่องคุณสมบัติ  เท่านี้ ประการ  เท่านั้นประการที่จะต้องมีสำหรับผู้ประกอบการจะต้องมี 

และดู ๆ  แล้ว  อ้าวเฮ้ยเรามีเหมือนกันลองทำดู  แต่หารู้ไม่ว่ามันไม่ง่ายอย่างที่เราคิด  เพราะคนที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่จะมีโชคช่วยด้วยและประกอบกับความสามารถส่วนตัว  ที่สำคัญ ใช้ข้อผิดพลาดของตนเองมาแก้ปัญหาด้วย  เท่านี่ดูและฟังมา

สรุปแล้วทุกอาชีพที่เบื่อความเป็นมนุษย์เงินเดือน สนใจอยากออกมาเป็นเถ้าแก่ตามกระแสนิยมได้ทั้งนั้น  แต่ความได้เปรียบของบางอาชีพที่เขาใช้ทักษะพิเศษในการทำงานจนกระทั่งติดเป็นนิสัยส่วนตัว ยิ่งได้เปรียบ  มาลองดูว่า  ถ้าอยากจะเป็นเถ้าแก่ที่ดี ต้องประกอบอาชีพใดมาก่อน

1. พนักงานดับเพลิง  เขาเหล่านี้มีความกล้าและบ้าเลือดแบบไม่กลัวตาย  แต่ต้องบ้าอย่างมีหลักการ  มีเทคนิคการดำเนินการ คิดเร็วทำเร็ว ดับเพลิงให้ทันเวลาอย่าให้ลุกลามเหมือนเถ้าแก่ทุกคนจะต้องประสบกับการเผชิญปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ  แบบไม่คาดฝันโดยเฉพาะการขาย  เช่น  ของมันเสียลูกค้าเอามาเปลี่ยน 

ลูกค้าซื้อที่ร้านเราหรือเปล่านะ  หรือจะสั่งซื้อของมาขายแต่ไม่มาสักที  ไม่มีของขาย  ลูกค้ามาซื้อของหลายราย  ขายไม่ทัน  จะทำอย่างไรเถ้าแก่คือเป็นนักขายในสายเลือดระดับแนวหน้า  และมีอีกมากที่อาจเกิดเป็นปัญหาประจำวันแบบคาดไม่ถึง

จนกระทั่งถูกนักวิชาการเรียก  นักผจญเพลิงประจำวัน  ถ้าปล่อยให้ปัญหาลุกลามจะเป็นปัญหาใหญ่  และอีกกระบวนการหนึ่งของความเป็นเถ้าแก่  คือเป็นการเอาเงินทองและทรัพย์สินของตนเองมาลงทุน  ถ้าเจี๊ยะหมายถึงกินมีโอกาสรวยล้นฟ้าแบบไม่ทันตั้งตัว  แต่เจ๊าถือว่าเท่าทุน  และถ้าเจ๊งขั้นล้มละลายเป็นหนี้สินแบบหมดตัว  เพราะฉะนั้นอาชีพเก่าของเถ้าแก่น่าจะมาจากพนักงานดับเพลิง เพราะมีคุณสมบัติคือกล้าเสี่ยง  กล้าผจญภัย  ระงับการลุกลามของไฟ  ซึ่งในโลกธุรกิจจะต้องเจอแบบนี้ไม่ว่าจะอยู่ในวงการค้าขาย  หรือการผลิต  และการบริการ

 2. ตำรวจ หรือ หน่วยกู้ภัย  ไม่ใช่ให้คอยจับผู้ร้ายอย่างเดียว  ที่เปรียบว่าต้องประกอบอาชีพนี้ก่อนเพราะ  ตำรวจที่ดีทำงานตลอด 24 ชั่วโมง  เกิดเหตุด่วนเหตุร้าย ไม่ว่าที่ใด  จะต้องไปพิทักษ์  สันติราษฎร์ทั้งนั้น  เถ้าแก่รุ่นเก่าคงรู้ดีว่าการที่สร้างธุรกิจมาจากไม่มีอะไรเลยมันเริ่มจากการทำงานหนักจึงจะประสบความสำเร็จได้ ควรตรวจตราลูกจ้าง  ปกป้องสินค้าเช่นมีฝนตกแดดออก  ดูแลร้านปัดกวาด  ถ้าฝันอยากจะเป็นเถ้าแก่นอนสาย ๆ อายทำกินขอบอกได้เลย  ถ้าคิดอย่างนี้  ไปเป็นลูกจ้างต่อเถอะ

3. นักศึกษา  สวมวิญญาณของนักศึกษาไว้  เถ้าแก่จงอย่าคิดว่าตนเองเป็นบัณฑิตหรือผู้รู้จริง เพราะนักศึกษาคือผู้ที่เรียนยังไม่จบ เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ อยู่เสมอ ยกตัวอย่างว่าจงเป็นนักศึกษา  ไม่ใช่เด็กนักเรียนที่รอการป้อนความรู้จากอาจารย์  การเป็นนักศึกษาต่างจากเป็นนักเรียนตรงที่จะต้องหาความรู้เอง  จากนอกห้องเรียนไม่ใช่ในห้องเรียนเท่านั้นบางครั้งอาจารย์บอกแต่ชื่อหนังสือให้ไปอ่าน  ถือว่าสอนแล้ว   จะออกข้อสอบพลิกแพลงร้อยตลบทำไม่ได้ห้ามบ่น  บางทีข้อสอบบางวิชา  ให้เทคโฮม  แปลว่าเอากลับไปทำที่บ้านได้พรุ่งนี้ส่ง  จะไปถามผู้รู้ที่ไหนเรื่องของคุณ  เป็นเสมือนปัญหาที่อาจเกิดในกิจการแล้วคิดไม่ตก  และนักศึกษาจะต้องทำอีกคือการอ่านหนังสือ  ค้นคว้าทำรายงาน  มีความสามารถในการนำเสนอหน้าชั้น  การลำดับเหตุการณ์  การสังเกต 

รวมทั้งการทดลอง  นักศึกษาที่ว่านี้ถ้าเป็นนักศึกษา  คณะวิทยาศาสตร์  จะดีที่สุด  เพราะเรียนหนักมีการใช้การสังเกต  การทดลอง  โดยเฉพาะถ้าเรียนเอกวิชาเคมี  หรือชีววิทยา  แต่วิชาบังคับทุกสาขาที่ต้องเรียนคือวิชาสถิติ  กับคณิตศาสตร์  ถึงว่าถ้าเปรียบเทียบจะต้องเป็นคณะนี้

4. อาจารย์ฝ่ายปกครอง  เถ้าแก่รุ่นใหม่จะต้องรู้จักข้อมูลของคู่แข่งทุกรายโดยเฉพาะรายที่ร้าย ๆ  หมายถึงคู่แข่งคนสำคัญ  ที่เปรียบเพราะอาจารย์ปกครองเองจะต้องติดตามพฤติกรรมของนักเรียนตนเอง  ที่มีพฤติกรรม  ร้ายๆ  นั่นเอง และต้องทราบความเคลื่อนไหวตลอดอยู่ตลอดเวลา  ว่าจะไปตีกับใคร  แอบสูบบุหรี่ในห้องน้ำโรงเรียนหรือเปล่า  มีการบันทึกพฤติกรรมอยู่เสมอ บางสถาบันที่ได้รับรอง  ISO 

จะต้องมีการบันทึกเหตุการณ์หรือพฤติกรรมอันไม่พึงประสงค์  และหาแนวทางแก้ไขไว้เสมอ  กล่าวคือเมื่อเกิดปัญหา  จะต้องมีการหาเหตุที่มาของปัญหาและวางแผนหาแนวทางการแก้ปัญหานั่นเอง  บางสถาบันจะต้องเข้าไปคลุกคลีกับนักเรียนเพื่อให้ทราบพื้นเพและนิสัยจากเพื่อนสนิท  ตลอดจนใช้จิตวิทยาดูแล นักเรียนให้มีความเชื่อฟัง  ใช้ทั้งพระเดช  พระคุณ  ใช้จิตวิทยาในการปกครองให้นักเรียนเชื่อฟัง   มีจริยธรรมคุณธรรม 

เพราะในการเป็นอาจารย์มีคนกราบไหว้ไม่ต่างจากพระสงฆ์หรอก  คือมีอุปนิสัยทำตามกฎระเบียบนั่นเอง เป็นปูชนียบุคคลเป็นแบบอย่างแก่ลูกศิษย์  ทำตัวให้เหมาะสมน่าทำตามและคุณสมบัติที่ว่านี้  เปรียบดังคำว่า  จริยธรรมทางธุรกิจและเป็นที่นิยมและฮิตในปัจจุบัน  หรือ  ฝรั่งใช้คำว่า  Business  Ethics หรือ  คำสมัยใหม่นิยมใช้คำว่า  ธรรมาภิบาลหรือ  บรรษัทบาล ภาษาอังกฤษใช้คำว่า  Good  Governance  นั่นเอง     สรุปสั้น ๆ  ว่า  ทำธุรกิจโปร่งใส  ตรวจสอบได้  ไม่โกง  เอากำไร  แต่พอควร            
                        
นอกจากนั้นอาจารย์ฝ่ายปกครองยังต้องมีบารมี  สั่งอะไรคนกลัวและทำตามเหมือนกับเวลาดูแลลูกจ้างเช่นกัน  เรียกว่ามีภาวะผู้นำนั่นละ  ความสามารถของบุคคลคนหนึ่งที่จะทำให้อีกบุคคลหนึ่งมี ความคิดทัศนคติตลอดจนความเชื่อ  พฤติกรรมคล้อยตามตนเองได้โดยไม่มีเงื่อนไขบุคคลคนนั้นที่จะคล้อยตามตนเอง  คือ  ลูกจ้าง นั่นเอง                               5.  ช่างฝีมือ  เถ้าแก่จะต้องทำงานขั้นพื้นฐานของร้านค้าหลาย ๆ อย่าง   เพราะกิจการที่เริ่มดำเนินการร้านค้าจะต้องมีปัญหาเล็ก ๆ  น้อย ๆ  ให้แก้มากมายอยู่ตลอดเวลา เช่นหลอดไฟที่หน้าร้านเสีย  ปูนร้าวของแตก   ห่อของให้ลูกค้า

6. พนักงานสับรางรถไฟ  เป็นข้าราชการที่จะต้องมีระเบียบวินัยที่สุด  วางแผนการดำเนินการประจำวัน ไม่ให้เกิดปัญหา  พร้อมที่เปลี่ยนแปลงไม่อยู่นิ่งกับที่ไม่งั้น  ถ้าขี้เกียจทำงาน  มีหวังรถไฟ  ชนกัน

 7. ช่างตัดกระจก  ก่อนตัดกระจกช่างติดกระจกจะต้องมองกรอบกระจก  นอกกรอบกระจกเพราะการทำกรอบกระจกเป็นกระบวนการที่อาศัยความพิถีพิถัน  เพื่อให้ดูดีและมองเห็นตนเองในกระจกว่ากำลังทำอะไร   และที่สำคัญที่สุดทำตามความต้องการของลูกค้าได้  เป็นการมองนอกกรอบและเป็นคุณสมบัติที่เถ้าแก่รุ่นใหม่จะต้องทำ  เพราะโลกธุรกิจเรามีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ   

อ้างอิงจาก  tpa.or.th