ทำไมคนจีนถึงรวยเร็ว รวยนาน รวยทน

คนจีนได้ชื่อว่าเป็นชนชาติที่ค้าขายเก่งมาก มีตัวอย่างคนจีนมากมายที่ประสบความสำเร็จทั้งในและนอกประเทศ ไม่ต้องคิดไปอื่นไกล แจ๊คหม่าคือตัวอย่างที่ชัดเจนสุด

นอกจากนี้ยังมีผลสำรวจที่น่าสนใจระบุว่า มีคนจีนกว่า 3 ล้านคนที่มีสินทรัพย์เกิน 30 ล้านบาท ในจำนวนนี้ประมาณ 1 ล้านคน มีสินทรัพย์เกิน 50 ล้านบาท โดยคนเหล่านี้อยู่ในวัย 40-50 ปี ในเมืองไทยเองก็มีคนไทยเชื้อสายจีนที่ประสบความสำเร็จในการทำธุรกิจอยู่จำนวนมาก เช่น คุณธนินท์ เจียรวนนท์ (แซ่เจี๋ย) , คุณเจริญ สิริวัฒนภักดี (แซ่โซว) ,ตระกูลจิราธิวัฒน์ (แซ่เจ็ง) เป็นต้น

ภาพจาก goo.gl/zUFkur

 

www.ThaiFranchiseCenter.com เชื่อว่าคนไทยแท้ๆ ทั้งหลายคงคิดคล้ายกันว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงได้เก่ง ทำธุรกิจร่ำรวย ที่สำคัญรวยแบบต่อเนื่อง รวยไปถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน ในขณะที่ไทยแท้ๆ อยู่บนแผ่นดินนี้มานานกว่ายังไม่สามารถทำได้ขนาดนั้น แต่ถ้าได้รู้เหตุผลที่แท้จริงคนไทยก็จะมี 2 จำพวกคือเห็นแล้วเกิดแรงบันดาลใจอยากทำตาม กับอีกพวกที่รู้แล้วแต่ไม่สนใจทำอะไรที่ตามใจตัวเองเหมือนเดิม

 

1.คนจีนรักษาสัจจะเยี่ยงชีวิต
 

ภาพจาก goo.gl/Lp4YsX

ไม่ว่าจะทำกิจการงานอะไร คนจีนจะมีนิสัยหนึ่งที่ถือเป็นเครื่องหมายการค้าเลยทีเดียว นั่นก็คือสัจจะในการทำงานหรือการดำรงชีวิต ซึ่งการรักษาคำพูด พูดคำไหนคำนั้น ถือเป็นสิ่งสำคัญในการทำธุรกิจและทำให้ได้รับโอกาสดีๆ ในชีวิตที่ทำให้พวกเขาร่ำรวย

 

2.ยึดมั่นในเรื่องการค้าขาย
 

ภาพจาก goo.gl/AwTpch

คนเชื้อสายจีนส่วนใหญ่มีรากฐานอาชีพค้าขายหรือทำธุรกิจส่วนตัว ไม่ใช่รับราชการ หรือเป็นลูกจ้างประจำ เราจะเห็นได้ว่าเมื่อคนจีนอพยพหรือย้ายถิ่นฐานเข้ามาในประเทศใดก็ตามมักจะเอาความรู้เดิมที่ติดตัวมาเป็นจุดเริ่มต้นของการค้าขาย ด้วยคนจีนเชื่อว่าการค้าขายคือการลงทุนที่ดีที่สุด

 

3.ทำในสิ่งที่คนอื่นไม่ทำ
 

คนจีนถือเป็นผู้บุกเบิกธุรกิจในหลายๆ อุตสาหกรรม โดยมีคติว่า “ทำธุรกิจ ต้องทำเป็นคนแรก อย่าไปแข่งกับคนที่เขาทำอยู่แล้ว” ความขยันในการคิดและค้นหาสินค้ามาขายก่อนใครๆ ถือเป็นกลยุทธ์การค้าที่สร้างให้พวกเขามั่งคั่งและกลายเป็นเจ้าตลาดมากมาย

 

4.ขยัน ประหยัด อดทน เหมือนมดงาน
 

 

5.คนจีนสอนลูกหลานให้รู้จักเก็บเงินไว้เป็นทุนทำธุรกิจ
 

 

6.รู้จักต่อยอดและเปลี่ยนแปลง
 

เป็นเรื่องธรรมดาของการค้าที่จะต้องเจอคู่แข่งมากมาย แต่ชาวจีนไม่ได้มองเช่นนั้น ในทุกพื้นที่ย่อมมีโอกาสธุรกิจของตัวเองอยู่ที่ว่าใครจะมองเห็นก่อนกัน อย่าง CP ที่ดึงเอา 7-11 มาลงทุนในประเทศไทย เปลี่ยนแปลงวงการค้าปลีกเมืองไทยอย่างสิ้นเชิงนั้นคือหนึ่งในการต่อยอดและเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนที่สุด

 

7.ไม่จำเป็นอย่ามีหนี้สูญ
 

ภาพจาก goo.gl/GZvpJn

เราจะเห็นตามร้านค้าปลีกที่มักมีภาพล้อเลียนระหว่างพ่อค้าเงินสด กับพ่อค้าเงินเชื่อ เหมือนคำแบบไทยๆที่คุ้นเคยกันดีว่าจ่ายสด งดเชื่อ เบื่อทวง นั้นคือลักษณะของการค้าแบบจีนที่ไม่ต้องการให้เกิดหนี้สูญ ส่วนใหญ่มักใช้ระบบเงินสดไม่ใช่เงินเชื่อ หรือเงินผ่อน คนจีนเชื่อว่าการเป็นหนี้ทำให้เสียเวลาในการทำธุรกิจมากกว่าเดิมและไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆ

 

ภาพจาก goo.gl/aQDvn9

คนจีนมักขยายกิจการตัวเองไปทีละนิดละหน่อยไม่เน้นเร่งรัด รวดเร็ว เพื่อป้องกันความผิดพลาด รวมถึงการขยายที่รวดเร็วเท่ากับเป็นการทำให้เงินทุนไปจมอยู่กับที่แบบไม่งอกเงย คล้ายกับเป็นการทำลายตัวเองมากกว่าที่จะเรียกว่าเติบโต

 

9.เทคนิคซื้อเมื่ออิ่ม ขายเมื่อหิว
 

คนจีนส่วนใหญ่มักมีหัวธุรกิจที่ไม่ใช่แค่หัวพ่อค้าคือรู้จักมองการณ์ไกล และไขว่คว้าโอกาสทองที่เหมาะสมแบบไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือ ดังเราจะเห็นว่าคนจีนมักคิดโน่นทำนี่ ออกมาขาย ซึ่งในช่วงแรกๆอาจขายไม่ได้เลยแต่ก็ไม่เคยเป็นปัญหาเพราะเขาถือว่าอะไรที่เริ่มต้นมักยากเสมอ คนจีนจะรู้จักประเมินจากปัจจัยแวดล้อมว่าธุรกิจไหนควรทำหรือไม่ควรทำในพื้นที่นั้นๆ

 

10.คนจีนรู้จักกระจายความเสี่ยง
 

ภาพจาก pixabay.com

เราจะเห็นว่าคนจีนที่เป็นนักธุรกิจไม่ได้เอาเงินไปกระจุกไว้ที่เดียว หากแต่มีการกระจายความเสี่ยงไปสู่การลงทุนในรูปแบบอื่นๆ เช่นอสังหาริมทรัพย์  หุ้นส่วนในกิจการอื่น  รวมถึงการลงทุนหรือขยายกิจการในต่างประเทศอันเป็นการกระจายความเสี่ยงหากเกิดปัญหากับธุรกิจหลักก็ยังมีรายได้จากทางอื่นหลงเหลืออยู่

 

จุดเด่นของคนจีนที่ทำให้ร่ำรวยคือ “คิดแล้วทำ” “ทำแล้วตั้งใจ” “ต่อขยายธุรกิจอย่างเป็นระบบ” ซึ่งคนไทยหลายคนก็มีไอเดียธุรกิจที่ดีแต่ส่วนใหญ่มักไม่ลงมือทำด้วยความกลัวต่างๆนานา เช่นกลัวขาดทุน กลัวไม่มีคนซื้อ กลัวเป็นหนี้ ซึ่งความกลัวนี้ทำให้เราไม่กล้าที่จะก้าวออกจากโลกแคบๆที่เราอยู่ คนรวยคือคนที่กล้าทำ ยิ่งรู้จักบริหารจัดการ ก็ยิ่งทำให้รวยเร็วรวยทน รวยนาน 

 

สำหรับท่านใดที่ต้องการข้อมูลข่าวสาร ต้องการอัพเดทข้อมูลการตลาด หรือแนวทางการทำธุรกิจเรามีรวบรวมบทความมากมาย ติดตามได้ที่ goo.gl/Io5k2S

นักเขียน

คุณรัตนชัย ม่วงงาม (เปี๊ยก)